"20 \u03c7\u03c1\u03cc\u03bd\u03b9\u03b1 \u03bc\u03ac\u03c7\u03b7\u03c2 \u03bc\u03b5 \u03c4\u03b1 \u03b1\u03c3\u03c6\u03b1\u03bb\u03b9\u03c3\u03c4\u03b9\u03ba\u03ac \u03c4\u03b1\u03bc\u03b5\u03af\u03b1"

Γράφει: Βιβή Σιδηροφάγη, Ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος ΔΣ ΚΠΕ

Το 2016 γιορτάσαμε στο Κέντρο Παιδιού κα Εφήβου τα 20 χρόνια λειτουργίας μας. Ήταν μια χρονιά γεμάτη με πολύ χαρά. Τα χρόνια που πέρασαν περιείχαν πολύ συχνά ανησυχία, ευχαρίστηση, ικανοποίηση που σχετιζόταν πάντα με την πορεία των περιστατικών μας και ταυτόχρονα πολύ εκπαίδευση, εποπτεία, αμέτρητες ώρες Διεπιστημονικών Ομάδων με στόχο να είμαστε αποτελεσματικοί, ενημερωμένοι πάνω στις παγκοσμίως αναγνωρισμένες θεραπευτικές μεθόδους και τρόπους αποκατάστασης και επίσης πολύ σκέψη και νοιάξιμο για το ποιο είναι το καλύτερο θεραπευτικό πρόγραμμα για το καθένα από τα 5600 περιστατικά μας (παιδιά, έφηβοι, ενήλικες, οικογένειες) που εξυπηρετήθηκαν από τις 5 δομές μας όλα αυτά τα χρόνια.

Κάτι είχαμε ξεχάσει… Πάντα αυτά που μένουν μετά από περισσότερο ή λιγότερο καιρό είναι τα καλά , από ότι λένε…
Αυτό ήρθε να μας θυμίσει ο ΕΟΠΥΥ παραμονές Χριστουγέννων… 20 χρόνια μάχης με τα ασφαλιστικά ταμεία!

Το ΚΠΕ έχει έδρα τη Χίο! Το Μάρτιο του 1996 που ξεκινήσαμε τη λειτουργία του δεν υπήρχε κανείς ιδιώτης θεραπευτής στο νησί, πόσο μάλλον ένα Κέντρο με πλήρη Διεπιστημονική Ομάδα… Η μάχη ξεκινούσε… Η ανάγκη απαιτούσε να κατανοήσουν οι υπάλληλοι των πολλαπλών ασφαλιστικών ταμείων τι σημαίνει λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, ειδική διαπαιδαγώγηση, ψυχοθεραπεία… Πως μπορούν νέοι άνθρωποι, όπως ήμασταν όλοι τότε, να παρέχουν αυτές τις θεραπείες και ότι η κάλυψη αυτών των θεραπειών από τα ασφαλιστικά ταμεία προβλέπονταν !!!

Στην πορεία των ετών υπήρξαν πολλές μάχες, οι δυσκολίες δεν ξεπεράστηκαν εύκολα… Η αλλαγή με τη δημιουργία του ΕΟΠΥΥ ήταν ακόμη μια μάχη. Ο Οίκος Ναύτου (που καλύπτει τους ασφαλισμένους ναυτικούς κι έχουμε πολλούς στο νησί μας) πέρασε μια μεγάλη κρίση κι εμείς μαζί με τους γονείς παλέψαμε για τα παιδιά «μας»! Δε διακόπηκαν συνεδρίες παρόλο που υπήρξαν καθυστερήσεις πολλών μηνών … οι γονείς πίστευαν ότι δεν θα πάρουν ποτέ τα χρήματα κι όμως…

Κι όμως … φτάνουμε στα Χριστούγεννα του 2016… 20 χρόνια μετά … κι ανακαλύπτουμε ότι σε αυτή τη χώρα είναι πολύ εύκολο οι αποφάσεις να παίρνονται με τρόπο που γκρεμίζουν ότι έχει κτιστεί ή που κάποιοι από μας, ρομαντικοί;, νομίζουμε ότι έχει κτιστεί και οδεύει σε συνεχή βελτίωση…

20 χρόνια μετά και για κάποιες θεραπείες η τιμή παραμένει η ίδια με το εθνικό τιμολόγιο του 1993… 1,23€ αντιστοιχεί στις 420 δραχμές που αποζημιώνονταν η εργοθεραπεία τότε….

20 χρόνια μετά και ανακαλύπτεις ότι δεν έχεις να παλέψεις με το «δύσκολο» υπάλληλο αλλά με όλο τον κρατικό μηχανισμό…

20 χρόνια μετά θα ήθελες ίσως όλα αυτά να παρέχονται από δημόσιες υπηρεσίες και με τρόπο που να μην ταλαιπωρούν τους γονείς και τα παιδιά με συνεχείς αλλαγές και πρόσθετη κόπωση και άγχος, αρκετό έχουν θέλοντας να κάνουν το καλύτερο για το παιδί τους κάθε στιγμή…
20 χρόνια μετά αναγνωρίζεις ότι η χώρα σου περνά δύσκολες στιγμές και θέλεις να συνεισφέρεις στη βελτίωση και την ανάκαμψη της, για αυτό παραμένεις εδώ και συνεχίζεις να εκπαιδεύεσαι συνεχώς, να εργάζεσαι, να πληρώνεις με συνέπεια τις ασφαλιστικές και φορολογικές σου υποχρεώσεις γιατί αυτό ξέρεις να κάνεις και πιστεύεις ότι έτσι μπορείς να βάλεις το λιθαράκι σου…
20 χρόνια μετά αναρωτιέσαι θα ισχύουν τα ίδια …20 χρόνια μετά;