Η σημασία των ζώων στη ζωή των παιδιών

Γράφει η Μαρίζα Φύλλα, Ειδική Παιδαγωγός Τμήματος Παιδιών και Εφήβων, Κέντρο Παιδιού και Εφήβου...

Από τότε που ο άνθρωπος εξημέρωσε τα ζώα, άρχισαν να παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή του ,ιδιαίτερα δε καθοριστικός είναι ο ρόλος τους για τη ζωή των παιδιών.

Τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι τα κατοικίδια προσφέρουν σωματικά και ψυχολογικά οφέλη στα παιδιά. Πιο συγκεκριμένα:

● Η συντροφιά τους συμβάλλει σημαντικά στην ποιότητα ζωής όχι μόνο του παιδιού αλλά και ολόκληρης της οικογένειας.

● Παρατηρείται ανάπτυξη του συναισθήματος, της φροντίδας και της αγάπης.

● Επιδρούν άμεσα στην κοινωνική αλληλεπίδραση των παιδιών και μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους, όπως η αίσθηση της αυτοεκτίμησης και η έκφραση της θετικής στάσης στη ζωή.

● Τα παιδιά που συνυπάρχουν με ένα ζώο έχουν περισσότερο ανεπτυγμένο το αίσθημα της ευθύνης και της ενσυναίσθησης ως προς το κοινωνικό σύνολο.

● Σύμφωνα με έρευνες (Ensminger, 2010) τα κατοικίδια ζώα λειτουργούν ευεργετικά και για παιδιά και για εφήβους. Ιδιαίτερα ευνοούνται τα παιδιά με έντονο άγχος, κρίσεις πανικού και διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές.

Οι πιο συχνοί τύποι ζώων που δρουν θεραπευτικά είναι ο σκύλος και το άλογο. Με την υπομονή και την αστείρευτη αγάπη που μπορούν να δώσουν έχουν την δυνατότητα να μειώνουν τους καρδιακούς παλμούς όλων όσων σχετίζονται με αυτά, να μειώνουν τις κρίσεις πανικού και να δημιουργούν δεσμούς ανιδιοτελούς αγάπης και φιλίας με τους σχετιζόμενούς τους.

Ο σκύλος να μπορεί να συνεργαστεί πιο εύκολα με έναν άνθρωπο. Χάρη σε αυτό έχει δημιουργηθεί μια διαφορετική μορφή θεραπευτικής παρέμβασης, που πραγματοποιείται από επαγγελματίες σε συγκεκριμένο περιβάλλον, θέτοντας στόχους για το πρόγραμμα που θα ακολουθήσει το άτομο. Αυτή είναι η ζωοθεραπεία με σκύλους συντροφιάς οι οποίοι έχουν ευεργετική επίδραση στους ανθρώπους.

Η ζωοθεραπεία χρησιμοποιείται και σε άτομα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού και αντιμετωπίζουν προβλήματα με την κοινωνικοποίηση , την αλληλεπίδραση με τους άλλους , την επικοινωνία και την περιοριστική ή επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά. Τα αποτελέσματά της φαίνονται σε σχέση με την μείωση της αυτοτραυματικής συμπεριφοράς, της επιθετικότητας και την μείωση της διάσπασης προσοχής και της υπερκινητικότητας.

Άλλωστε, όπως έχει πει και η Αγγλίδα συγγραφέας G. Eliot « τα ζώα είναι τόσο καλόβουλοι φίλοι … δεν κάνουν ερωτήσεις ούτε κριτική».