Τι αφορά τελικά το «Σύνδρομο της άδειας φωλιάς»;

Γράφει η Ραφαέλα Ζαχαριά, Ψυχολόγος, Εκπαιδευόμενη Γνωστική- Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια του Τμήματος Ψυχικής Υγείας Ενηλίκων του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου.

Ο όρος «άδεια φωλιά» αναφέρεται στην περίοδο εκείνη κατά την οποία οι γονείς αποχωρίζονται για πρώτη φορά τα παιδιά τους, όταν αυτά ενηλικιωθούν και φύγουν για πρώτη φορά από το πατρικό τους σπίτι. Ειδικότερα, το σύνδρομο περιγράφει τα ανάμεικτα συναισθήματα των γονιών για τον αποχωρισμό τους από το παιδί και τα αισθήματα απώλειας, κατάθλιψης δυσφορίας και ματαίωσης που βιώνουν όταν η «φωλιά- η εστία δηλαδή- αδειάζει» (Grover & Dang, 2013).
Οι γονείς συνειδητοποιούν σταδιακά ότι η καθημερινότητά τους έχει αλλάξει. Αυτό σημαίνει ότι δυσκολεύονται να οργανώσουν την καθημερινότητά τους, χωρίς να συμπεριλαμβάνουν το παιδί τους σε αυτή.

Ορισμένα tips για να αντιμετωπίσουμε το «σύνδρομο της άδειας φωλιάς»:

•  Προσπάθησε να σκεφτείς με λογικό/ρεαλιστικό τρόπο: Παρά το γεγονός ότι δεν αποτελεί ευχάριστη κατάσταση για τον γονιό, η μετακόμιση του παιδιού είναι κάτι που όλοι γνωρίζουμε ότι θα συμβεί αργά ή γρήγορα και είναι μία διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει σε πολλά θετικά οφέλη στην ζωή του παιδιού.
•  Αναγνώρισε τις αρνητικές σκέψεις σου: Συχνά οι αρνητικές σκέψεις που κάνουμε (που οδηγούν και σε αρνητικά συναισθήματα) δεν είναι λογικές, όμως επειδή περνούν γρήγορα/αυτόματα από το μυαλό, δεν προλαβαίνουμε να τις αξιολογήσουμε/φιλτράρουμε και απλώς τους επιτρέπουμε να μας οδηγήσουν στο αντίστοιχο συναίσθημα. Επειδή το παιδί θα μετακομίσει, δεν σημαίνει πως θα πάψει να μας αγαπά ή πως ο ρόλος μας ως γονείς τελείωσε!
•  Αναγνώρισε τα αρνητικά συναισθήματα: Μπορεί να αισθανόμαστε πως είναι "ντροπή" να στενοχωριόμαστε που φεύγει το παιδί, γιατί θα "έπρεπε" να χαιρόμαστε και να νιώθουμε ενοχές. Έτσι καταπνίγουμε τα συναισθήματά μας (όχι μόνο από τους γύρω μας, αλλά και από τον ίδιο μας τον εαυτό). Αναγνώρισέ τα - μόνο έτσι θα μπορέσεις να τα διαχειριστείς και να μην τους επιτρέψεις να σε "καταλάβουν" ολοκληρωτικά.
•  Να εκφράζεις τα συναισθήματά σου: Είναι σημαντικό να εξωτερικεύεις αυτό που νιώθεις στους γύρω σου, να επικοινωνείς για αυτά στον σύζυγό σου, στους φίλους και στους οικείους σου.
•  Γέμισε το πρόγραμμά σου και αναζήτησε νέους ρόλους: Ξεκίνησε κάποιο χόμπι, πέρνα δημιουργικό χρόνο με τον εαυτό σου και με τους οικείους σου, διασκέδασε. Μπορείς να ξεκινήσεις νέες δραστηριότητες που θα σε γεμίσουν ευχαρίστηση και χαρά καθώς επίσης θα σε ενισχύσουν στο να κοινωνικοποιηθείς.
•  Αξιοποίησε την τεχνολογία και τα μέσα αυτής στην προαγωγή της άμεσης επικοινωνίας με το παιδί.
•  Μην ξεχνάς πως η αλλαγή αυτή είναι για καλό - τόσο για το παιδί όσο και για τους γονείς: Όσο δύσκολη και εάν είναι η προσαρμογή στην νέα αυτή συνθήκη, να θυμάσαι, πως το στάδιο αυτό βοηθά σημαντικά το παιδί να εξελιχθεί σε έναν υγιή ενήλικα, αυτόνομο και ανεξάρτητο. Σε αυτή τη φάση, δίνεται σημαντικά η ευκαιρία στον γονέα να δείξει στο παιδί έμπρακτα ότι το εμπιστεύεται και σέβεται τις επιλογές του. Παρότι μπορεί να αισθάνεσαι πως ο ρόλος σου ως γονέας μειώνεται, στην ουσία τώρα αρχίζει να γίνεται πιο ουσιαστικός.
•  Απευθύνσου σε ειδικό ψυχικής υγείας: Εάν αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις μόνος/η σου αυτή την σημαντική αλλαγή στην ζωή σου και τα αρνητικά συναισθήματα εμμένουν, μην διστάσεις να απευθυνθείς σε ειδικό προκειμένου να σε βοηθήσει να το διαχειριστείς. Το να μοιραστείς αυτό που σου συμβαίνει βοηθά σημαντικά.

Η άδεια φωλιά αποτελεί ένα εξελικτικό στάδιο, στα πλαίσια του κύκλου ζωής της οικογένειας, επιβεβαιώνοντας ότι η οικογένεια έχει μία δυναμική και ποτέ δε μένει στάσιμη αλλά μεταβάλλεται.

Τμήμα Ψυχικής Υγείας Ενηλίκων
Κέντρο Παιδιού και Εφήβου
Εγκρεμού 30, Χίος
τηλ. 22710-20000 (εσωτ. γραμ. 3)
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., www.kpechios.org