Αποθηλασμός. Η ολοκλήρωση του μητρικού θηλασμού
Δαμασιώτη Μαρία, νοσηλεύτρια ψυχικής υγείας, της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Χίου, του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου...
Ο θηλασμός είναι η πρώτη σωματική και ψυχική τροφή του βρέφους.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, όταν είναι εφικτό, τα βρέφη από τη γέννησή τους μέχρι να γίνουν 6 μηνών πρέπει να τρέφονται αποκλειστικά με μητρικό γάλα.
Ο αποκλειστικός θηλασμός ορίζεται η προσφορά του μητρικού γάλακτος ως της μόνης πηγής θρέψης. Το μητρικό γάλα από μόνο του, αποτελεί τη βέλτιστη διατροφή για τα βρέφη, καθώς έχει τη σωστή ποσότητα θρεπτικών συστατικών, ενώ παράλληλα είναι εύπεπτο και εύκολα διαθέσιμο, πάντα στη σωστή θερμοκρασία και έτοιμο για κατανάλωση. Παρέχει σημαντικά αντισώματα και μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για πολλές ασθένειες.
Εκτός όμως από τα βιολογικά του οφέλη, ο θηλασμός συμβάλει σημαντικά στην ομαλή δόμηση του ψυχισμού του βρέφους.
Έχει σπουδαία ψυχικά οφέλη για τη μητέρα και το βρέφος και βοηθάει στην ανάπτυξη του μεταξύ τους συναισθηματικού δεσμού.
Άρρηκτα συνδεδεμένο κομμάτι της εμπειρίας του θηλασμού είναι και ο αποθηλασμός, ώστε να είναι ολοκληρωμένη και επιτυχημένη ως εμπειρία.
Ο αποθηλασμός αποτελεί μια απώλεια και για τους δυο και προϋποθέτει τη σωστή διαχείριση του άγχους. Αποτελεί αναπτυξιακό βήμα προς την ψυχική ανάπτυξη.
Όπως αναφέρει ο Winnicott, για να θεωρηθεί ο θηλασμός επιτυχημένη εμπειρία, θα πρέπει να «ολοκληρωθεί»! Να αποτελέσει δηλαδή, μια εμπειρία που έχει αρχή, μέση και τέλος!
Το τέλος, εάν προετοιμαστεί κατάλληλα θα το βοηθήσει να κατανοήσει πως η μητέρα του δεν θα μπορεί για πάντα να προσαρμόζεται «πλήρως» στις ανάγκες του, θα είναι διαθέσιμη αλλά θα υπάρξουν φορές που δεν θα ανταποκρίνεται τόσο άμεσα σε αυτές.
Αυτό σημαίνει πως σταδιακά το βρέφος θα αρχίσει να έρχεται σε μεγαλύτερη επαφή με την πραγματικότητα των σχέσεων, θα κατανοήσει πως η μητέρα του είναι διαφορετική από αυτό και θα το βοηθήσει να αντιμετωπίσει και τους μελλοντικούς αποχωρισμούς και ματαιώσεις της ζωής.
Είναι σημαντικό ο αποθηλασμός να γίνει σταδιακά, ώστε να υπάρχει χρόνος προσαρμογής στη νέα κατάσταση σύμφωνα με τους ρυθμούς και τις ανάγκες του παιδιού και της μητέρας. Αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού είναι πιθανό να σημειωθούν, όμως με ετοιμότητα και ψυχραιμία μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Άλλωστε, οι μητέρες και τα παιδιά που έχουν απολαύσει την ευχαρίστηση ενός σωστού θηλασμού, γνωρίζουν τη συγκινησιακή ωριμότητα που απέκτησαν από αυτή τη σχέση, συμβάλλοντας στην ψυχική απαρτίωση και κοινωνικοποίηση του παιδιού.
